CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

07 June 2010

"biar"


mate tua yang memandang aku itu--
bundar
pudar

dia tak mau bg tau ape yg mencengkam jiwa usangnya
“biar”
katenya, “biar”.

wahai ayahanda
bhentilh walau sbentar
dan renungkn mataku yg melaut
khabarkan yg jujur dan ujar
apa menyerabut?

wahai ayahanda
cukuplah menggagah tulang rapuhmu
akukn lemahmu
berikn penatmu
kisahkn jerihmu
aku mau tahu

mata tua yg bagai ade sakti dewa-dewi tu--
harum
senyum

dipukaukn aku nan teros terpana dan trlupakn
“biar”
katanya lagi, “biar”

wahai ayahanda
bisikknlah walau sekali
izinkn aku menumpangkn bahu
berikan aku seperca dari beban kamu

wahai ayahanda
lihatknlah aku
blari kini
melompat tinggi
setiapnya krna kau tak pnah pergi

apa masih ingat lagi
aku suka lari-lari?
kau bagaikn tak peduli
ku biar kau patah hati

apa masih tak lupa
tengking jerit sama-sama?
mkan tak mahu semeja
sahabat lebih bharga

apa mampu kau sudikn
ampun maaf ku sujudkn?
bisa tidak kau teruskn
ku sesat kau tunjuk jalan?

apa layak aku bagi?
tak tbalas sampai mati
kau sungguh yg paling tinggi
istanamu syurga nanti

syuga nanti

ayahanda…

beta kekasih…

No comments:

Post a Comment